Het raadsel

Houd jij van slapen? Luiaard in ieder geval wel. Uren en uren dat hij slapen kan. Niemand die hem storen kan. Want, Luiaard slaapt altijd door. Geen gehoor in zijn oor. Als Luiaard doet waar hij het beste in is.

Op een dag zei Luiaard, na zijn middagdutje, “nooit herinner ik, hoe ik in slaap ben gevallen.”

Een Kever die toevallig net voorbij vloog en hoorde wat Luiaard zichzelf afvroeg, zei toen, “dat heb ik ook. Maar niemand kan ontdekken hoe.” Daarna vloog de Kever weer vrolijk verder.

Luiaard was er eventjes stil van.

In ieder geval ben ik niet alleen dacht hij.

Diezelfde dag kon hij het toch niet loslaten.

Zodra het weer tijd werd voor de volgende slaapronde, probeert Luiaard continu wakker te blijven zodra zijn ogen dichtvallen. Ik moet blijven opletten.

Nadat er een kwartier was voorbij gevlogen, waren zijn oogleden wel meer dan honderd keer naar beneden gevallen.

Niet veel later lag Luiaard te slapen. Diep ik dromenland, waar al zijn dromen uitkomen, maar ook die onthoud hij nooit.

Langzaam opent Luiaard zijn ogen.

Hij denkt na.

“Oh nee. Ik kan het me niet herinneren.”

Dagen gaan voorbij, en meerdere dutjes zijn alweer verleden tijd. En Luiaard kan zich maar niet herinneren hoe hij in slaapt valt.

“Raadsels horen bij het leven.” zei Luiaard. En begon aan zijn volgende middagdutje.