Paasontbijt

Zondagochtend. Altijd al een heerlijke ochtend. Maar, vandaag 4 april is het Eerste paasdag.

Ik open langzaam mijn ogen, door het gefluit van de vogels in de tuin en het kleine beetje daglicht wat naar binnen schijnt werd ik langzamerhand wat levendiger. Het matras naast mij is leeg. Ik strijk met mijn hand over het matras en voel de recente warmte van zijn lichaam.

Dan pas merk ik de geur van gebakken broodjes en croissantjes. Heerlijk.

Ik stap met het goede been uit bed en trek een broek aan. Als ik in de keuken sta en hem met een brede glimlach aan kijk, merkt hij pas na een aantal seconden dat ik niet meer in bed lig. ‘Ruikt lekker.’ Zeg ik gemeend. Terwijl hij net de krokante broodjes en croissantjes uit de oven haalt, schrikt hij van mijn stem. Het scheelde niet veel of ons ontbijt moest van de vloer gegeten worden. Grapje, uiteraard.

‘Goeiemorgen, ga zitten. Ik heb voor ons een ontbijtje klaargemaakt.’

Ik kijk richting de eettafel en moet lachen. ‘Een ontbijt-tje?’ Vraag ik dan ook lachend. ‘Beter teveel dan te weinig.’ Antwoordt hij met een knipoog.

Ik neem plaats aan tafel en zie dan een klein, kreukelig papiertje op mijn bord liggen. Van het papiertje kijk ik naar hem. ‘Lees maar.’

Zondag 4 april 2021

Ik word wakker. En hoe mijn nachten ook zijn, goed of slecht. Naast jou wakker worden is gelukkig altijd echt.

En een paasontbijtje met jou erbij maakt de ochtend natuurlijk helemaal perfect.

Liefs.