top of page

Om verliefd op te worden.

  • onceaweeknl
  • 14 feb 2021
  • 2 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 25 feb 2021

Valentijnsdag. De dag van de liefde. Mijn naam is Roos, ja heel erg toepasselijk. Ik zie je wel lachen. Niet om zielig te doen hoor, maar ik heb gewoon nog nooit een romantische Valentijnsdag gehad. Überhaupt is een relatie al zelden een schot in de roos geweest. Oké, lach maar. Al een aantal maanden woon ik niet meer met mijn ouders onder één dak en dit is mijn eerste Valentijnsdag zonder hen en mijn broertje. Hoe ouder ik werd, hoe vervelender ik ze begon te vinden, besef ik nu dat ik ze mis. Ik moet er gewoon niet zo'n ding van maken. Het is toch maar een marketing stunt, niet waar? Vanwege al dat geld wat ze aan al die cadeaus van jullie verdienen.


Als ik naar buiten kijk, zie ik dat het lichtjes aan het regenen is. Typisch. Normaal ga ik niet zo snel op avontuur, maar toch moedig ik mijzelf aan om een rondje te gaan doen. Ik zoek naar mijn regenjas en vind het stoffige ding in mijn opbergkast. Straks is-ie toch wel weer schoon. Ik kijk in de spiegel en probeer te negeren hoe afgrijselijk het me wel niet staat. Toch sta ik erboven. Ik knipoog naar mezelf in de spiegel en loop met een glimlach weg uit de hal. Al na een paar minuten voel ik me beter en is de conclusie getrokken; dit was een goed plan. Even naar buiten, je gedachte op nul zetten. Mijn laarzen zorgen voor een relatief hard geluid in het grint, het grint dat bij de paden van de duinen behoren. Niet veel later verandert het grint steeds meer naar zand. Eenmaal dichter bij de zee, staat de wind veel harder. Mijn bruine plukken slingeren voor mijn ogen. De wind is ijskoud. Stilletjes vloek ik. Wat een slechte keuze, ik hou helemaal niet van de kou. Toch geeft het een verfrissende klap in mijn gezicht. Het geeft een gelukkig gevoel. Hier. Deze omgeving.


Met mijn laarzen loop ik nu langs het ijskoude water. Ik sluit mijn ogen en concentreer op het geluid van de zee. Naast het prachtige geluid, en een paar meeuwen, hoor ik ineens geblaf, dat steeds dichter bij lijkt te komen. Mijn ogen treffen een mooie, lichtbruine hond. Met een volle, pluizige vacht om verliefd op te worden.


'Hey, Boris! Hier komen!' wordt er deze kant op geroepen.


Mijn ogen treffen een blonde jongen. Met chocolade bruine ogen om verliefd op te worden.



 
 
 

Opmerkingen


Contact

Bedankt voor de inzending!

© 2023 by Train of Thoughts. Proudly created with Wix.com

bottom of page